Wydawnictwo Sine Qua Non
Liczba stron: 320
Rok wydania: 2014
Wznowienie pierwszego tomu głośnego cyklu Chłopcy wzbogacone zupełnie
nową historią! Rykiem silników, hukiem wystrzałów i głośnym: BANGARANG! -
tak zwiastują swoje przybycie Zagubieni Chłopcy, najbardziej niezwykły
gang motocyklowy na świecie. Niegdyś wierni towarzysze Piotrusia Pana,
dziś odziane w skórzane kurtki zakapiory pod wodzą zabójczo seksownej
Dzwoneczek. Zrobią wszystko, by przetrwać... i dobrze się przy tym
bawić. Bez względu na cenę. Chłopcy to wystrzałowy cykl Jakuba Ćwieka
który łączy ciężki klimat rodem z
popularnego serialu Sons of Anarchy z bajkowymi postaciami klasycznej
powieści Jamesa M. Barriego Piotruś Pan. Ilustracje do książki wykonał
Robert Adler.
Kiedyś byli niesfornymi towarzyszami zabaw Piotrusia Pana.
Później pojawiła się Wendy i wszystko się zmieniło – niekoniecznie na lepsze.
Zaginieni Chłopcy opuścili Nibylandię, zaczęli dorastać i osiedlili się w
Polsce, gdzie z czasem założyli gang motocyklowy. Piotruś przepadł, a rolę
opiekuna niesfornej gromady przejęła Dzwoneczek, która kazała tytułować się
mamą… Brzmi intrygująco? Jeśli tak, to zachęcam do sięgnięcia po „Chłopców”
Jakuba Ćwieka – ostrą i brutalną kontynuację przygód kompanów jednego z popularniejszych
bohaterów dziecięcych bajek.
„Chłopcy” to pierwszy i zarazem tytułowy tom cyklu o niezwykłych,
okraszonych magią, brutalnych przygodach dorosłych kompanów Piotrusia Pana:
Kędziora, Milczka, Bliźniaków, Stalówki i Kruszyny. Zdecydowanie nie jest utwór
dla młodego czytelnika. Bohaterowie posługują się dosadnym i wulgarnym
językiem, biorą udział w wielu krwawych jatkach, czerpiąc z tego przyjemność i
sporą satysfakcję. Kobiety w powieści traktowane są w sposób szowinistyczny, co
niekoniecznie spodoba się żeńskiej części odbiorców, ale jest jak najbardziej
umotywowane fabularnie. Historia przedstawiona w książce obraca się wokół
specyficznej grupy bohaterów, której przygody są najczęściej związane z
bliskimi im grupami społecznymi. Nie należy spodziewać się salonów i grzecznych
konwersacji na poziomie, tylko obskurnych, przydrożnych barów, lewych interesów
i prostych, momentami nawet prymitywnych ludzi, którymi rządzą podstawowe
instynkty.
Główni bohaterowie powieści również są nieokrzesanymi brutalami,
ale wbrew pozorom nie są do cna zdeprawowani. Pisarz bardzo dobrze wykreował
występujące w książce postacie – to ewidentnie mężczyźni spod ciemnej gwiazdy, jednak
nie sposób nie zapałać do nich pewną dozą sympatii. Zagubieni chłopcy dorośli, lecz
nie dojrzeli. W ich świecie nadal dominuje potrzeba dobrej zabawy, jednak nie
ma ona już nic wspólnego z niewinnymi, dziecięcymi harcami, za które nie ponosi
się konsekwencji. Zabawy dorosłych bywają bardzo niebezpieczne, zwłaszcza kiedy
bawi się ostro i bez hamulców, a w zabawę zostaje wmieszana magia…
Powieść Jakuba Ćwieka ma budowę epizodyczną. Drugie wydanie
składa się z ośmiu luźno powiązanych ze
sobą opowiadań, w których pierwsze skrzypce grają Zagubieni Chłopcy i
Dzwoneczek. Utwór został poprzedzony wstępem, w którym autor pisze krótko o
metaforycznym znaczeniu Drogi i swojej powieści, której fabuła ma przede
wszystkim spełniać funkcję rozrywkową. Na końcu zostało zamieszczone posłowie,
w którym Ćwiek nawiązuje do swojej fascynacji „Piotrusiem Panem”. Książkę
zamykają ilustracje z projektami postaci bohaterów powieści narysowane przez Roberta
Adlera, który przygotował także po jednym obrazku do każdego z zamieszczonych w
publikacji opowiadań.
Jakub Ćwiek napisał ciekawą powieść o momentami ciężkim
klimacie, która dostarczy przyjemnej rozrywki każdemu kto będzie potrafił
podejść do niej z dystansem. „Chłopcy” nie są literaturą wysoką, ale w
kategorii literatury popularnej powieść plasuje się naprawdę wysoko.
Nazwisko polskiego autora śmiało mogę umieścić obok innych
świetnych twórców, którzy napisali niepokojące, mroczne przeróbki klasycznych
baśni: Patrica Sénécala („Alicya”) czy Gregory’ego Maguire („Wicked. Życie i
czasy Złej Czarownicy z Zachodu”).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz