Ilość stron: 352
Rok wydania: 2012
Rosja, Anglia, Egipt XIX wiek
Obojgu zależy na zdemaskowaniu szajki trudniącej się handlem młodymi kobietami. Ona szuka uprowadzonej siostry, on chce kary dla herszta bandytów, własnego ojca.
Po śmierci rodziców Emma Linley-Kirow musi szybko dorosnąć, przejmuje bowiem prowadzenie zajazdu i opiekę nad młodszą siostrą Anią. Pewnego dnia Ania, której marzy się lepsze życie, ucieka w towarzystwie dwóch gości zajazdu. Emma natychmiast rusza ich śladem do Petersburga. Postanawia zwrócić się o wsparcie do swojego dalekiego krewnego, doradcy cara. Ku jej uldze, nie odmawia on pomocy i kontaktuje ją z Dymitrem Tipowem, niekoronowanym królem petersburskiego półświatka. Dymitr ułatwia Emmie poszukiwania siostry i wkrótce okazuje się, że trop prowadzi do Anglii…
Obojgu zależy na zdemaskowaniu szajki trudniącej się handlem młodymi kobietami. Ona szuka uprowadzonej siostry, on chce kary dla herszta bandytów, własnego ojca.
Po śmierci rodziców Emma Linley-Kirow musi szybko dorosnąć, przejmuje bowiem prowadzenie zajazdu i opiekę nad młodszą siostrą Anią. Pewnego dnia Ania, której marzy się lepsze życie, ucieka w towarzystwie dwóch gości zajazdu. Emma natychmiast rusza ich śladem do Petersburga. Postanawia zwrócić się o wsparcie do swojego dalekiego krewnego, doradcy cara. Ku jej uldze, nie odmawia on pomocy i kontaktuje ją z Dymitrem Tipowem, niekoronowanym królem petersburskiego półświatka. Dymitr ułatwia Emmie poszukiwania siostry i wkrótce okazuje się, że trop prowadzi do Anglii…
Rosemary Rogers należy do grona najlepiej sprzedających się autorek romansów historycznych. To pisarka uchodząca za jedną z najważniejszych twórczyń tego gatunku. Jej książki znacząco wpłynęły na rozwój współczesnego romansu historycznego. Styl autorki stał się inspiracją dla wielu innych powieściopisarek. To Rosemary Rogers, jako jedna z pierwszych, wprowadziła bohaterów do sypialni. Powieści pisarki dość często przepełnione są przemocą i brutalnością. Bohaterki podróżują do egzotycznych miejsc i spotykają ważne osobistości. Bardzo często rozwój fabuły przyjmuje schemat „od bogatego – do biednego – do bogatego” i przedstawia bohaterów, którzy stracili swój majątek, a następnie go odzyskali.
W „Zakochanym łajdaku” bez trudu można znaleźć charakterystyczne dla pisarstwa Rogers elementy. Bohaterka, Emma Liney-Kirow córka angielskiej bony i rosyjskiego wytwórcy mebli, wyrusza na poszukiwanie swej szesnastoletniej siostry, która zbiegła z domu. Bardzo szybko okazuje się, że mężczyźni, którzy zabrali ze sobą Anię parają się handlem kobietami. W wytropieniu łajdaków, którzy wykorzystują naiwne dziewczęta, ma pomóc Emmie Dymitr Tipow - niekwestionowany król półświatka, który nosi miano cara biedaków.
Dymitr, jak wkrótce przekona się bohaterka, nie jest wcale biedakiem za jakiego uchodzi. Nieślubny syn arystokraty, który zdobył olbrzymi majątek ma swoje porachunki z szajką handlującą ludźmi, a zwłaszcza z jej szefem.
Emma i Dymitr to osobowości o mocnych charakterach. Oboje są uparci - pewni swoich racji nie godzą się na kompromisy. Najmocniejszą stroną „Zakochanego łajdaka” są właśnie świetni bohaterowie. Emma reprezentuje najbardziej lubiany przeze mnie typ postaci kobiecej: jest silna i pewna siebie, nie pozwala zdominować się mężczyźnie. Kobieta wielokrotnie pokazuje pazurki, doprowadzając Dymitra do szewskiej pasji. Dialogi prowadzone przez bohaterów są zabawne, pełne pasji.
Akcja powieści rozgrywa się w kilku miejscach: w Rosji, później przenosi się do Anglii, by na końcu doprowadzić bohaterów do egzotycznego Kairu. Ciekawym zabiegiem, z którym do tej pory się nie spotkałam było wprowadzenie drugiego bohatera, który przejawia żywe zainteresowanie Emmą i odgrywa w całej historii dość pokaźną rolę – tym samym autorka wprowadziła do akcji miłosny trójkąt.
Powieść bardzo mi się podobała, nie znaczy to jednak, że wszystko przypadło mi do gustu. Najsłabiej przedstawiają się opisy scen miłosnych i tzw. momentów. Rosemary Rogers zrewolucjonizowała romans historyczny wprowadzając bohaterów do sypialni, mogłabym więc spodziewać się, że opisy pewnych scen będą pikantniejsze, tymczasem bardzo często zamykają się one w jednym, dość ogólnikowym zdaniu.
Interesująca fabuła, przedni humor i świetnie wykreowani, pełni temperamentu bohaterowie są mocnymi stronami powieści Rosemary Rogers. Z przyjemnością przekonam się, czy inne publikacje tej pani są równie zabawne jak „Zakochany łajdak”? Wszystko wskazuje na to, że ta pisarka dołączy do grona moich ulubionych autorów.
Nie przepadam za romansami historycznymi, dlatego tym razem mimo pochlebnej recenzji spasuje.
OdpowiedzUsuń