"Kiedy zapomnisz" Jennie Shortridge

Wydawnictwo: Między słowami

Liczba stron: 432

Rok wydania: 2014

Kilka dni przed swoim ślubem Lucie zniknęła z domu. Odnaleziono ją na plaży. Stała w lodowatej wodzie. Nie pamiętała, kim jest, nie potrafiła wrócić do domu. Nie rozpoznała twarzy narzeczonego.
Krok po kroku musiała poskładać swoje życie na nowo, walcząc o każdy powracający okruch przeszłości. Ale czy to możliwe, by odbudować związek bez wspólnych wspomnień?

Powieść Jennie Shortridge zaczęła się obiecująco – w zatoce San Francisco stoi zagubiona kobieta, która nie wie kim jest, ani skąd się wzięła. Pływacy mający brać udział w zawodach sprowadzają skołowaciałą nieznajomą na suchy ląd skąd zostaje przetransportowana do szpitala. Szybko okazuje się, że bohaterka cierpi na fugę dysocjacyjną, czyli amnezję wywołaną przez wstrząs psychiczny. Równie szybko zostaje odnaleziony narzeczony kobiety – Grady. Dalszy rozwój akcji przebiega niestety zgodnie z oklepanymi schematami.

Lucie jest zagubiona. Jej narzeczony czuje natomiast, że nie jest ona tą samą kobietą, którą pokochał. Dochodzi nawet do tego, że momentami Grady czuje jakby zdradzał swoją Lucie z inną kobietą. Nowa Lucie w ogóle nie przypomina siebie sprzed utraty pamięci.

„Kiedy zapomnisz” to typowa powieść kobieca, w której pierwsze skrzypce gra wątek amnezji rozwijający się w klasyczny sposób. Ona po utracie pamięci całkowicie się zmienia. On boi się, że straci ukochaną, jednocześnie nie umie odnaleźć się w nowej sytuacji. Niedopowiedzenia i skrywane emocje dręczą bohaterów zmieniając ich życie w kiczowaty melodramat męczący czytelnika. Gdzieś w tle majaczy dramatyczna tajemnica z przeszłości.

Jennie Shortridge niczym mnie nie zaskoczyła, akcja jej powieści rozwijała się w przewidywalny sposób.  Nie odnalazłam w tym tytule czegoś wyjątkowego, co sprawiłoby że ta konkretna pozycja pozostałaby na dłużej w mojej pamięci. Książkę czyta się szybko i nawet przyjemnie, ale lektura nie wywołała we mnie jakichś większych emocji.