"Projekt Królowa" Dominika Rosik

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Liczba stron: 568

Rok wydania: 2017

Osiem osób. Tajemniczy ogród zimowy. I eksperyment, którego nigdy nie zapomną…

Godzina 17.00. Emily budzi się w podziemiach szpitala psychiatrycznego. Poznaje siedem osób, których nigdy wcześniej nie spotkała. Nikt nie pamięta poprzedniej nocy. Telefony oraz komputery zostały zablokowane. Z każdą godziną sytuacja zaczyna się pogarszać. Pojawiają się kolejne niewiadome i dzieją się rzeczy, których nie da się logicznie wyjaśnić. Ktoś zmusza bohaterów do gry na śmierć i życie...

Prawda? Złudzenie? Żart? Efekt choroby psychicznej jednego z bohaterów? A może wszystkich? Jedno jest pewne. Uczestnicy eksperymentu muszą poddać się regułom gry, żeby znaleźć wyjście z obiektu. Zwłaszcza, gdy wychodzi na jaw, że każda z uwięzionych osób kłamie.

Wraz z bohaterami pozwól się wciągnąć w mroczne miejsce pełne sekretów, plątaniny wizji oraz niedoskonałej pamięci. Obserwuj, jak budzą się demony przeszłości, rodzi się miłość, przyjaźń, nienawiść oraz strach. I przede wszystkim odpowiedz na najważniejsze z pytań: Gdzie kończy się rzeczywistość, a zaczyna iluzja?

Mam ogromny problem z „Projektem Królowa”. Dominika Rosik w swojej debiutanckiej powieści pokazuje, że umie pisać, ma potencjał i interesujące pomysły. Niestety nieodpowiednio rozłożone akcenty w fabule sprawiają, że obecna w tytule intryga się rozmywa, a świetnie zapowiadająca się opowieść traci swoją dynamikę. Narracja staje się nużąca – zwłaszcza w początkowej części książki – z powodu nagromadzenia nadmiernej ilości opisów. Nie mogę pozbyć się wrażenia, że powieść jest po prostu przegadana. To ponoć pierwszy tom trylogii, ale nie potrafię sobie wyobrazić, że możliwe jest dopisanie jeszcze dwóch tomów kontynuacji historii Emily, Matta i Alexa.

Dominika Rosik podzieliła narrację swej powieści pomiędzy trójkę z ósemki bohaterów pewnego dnia budzących się w dziwnym, zamkniętym obiekcie badawczym. Osiem osób o różnych osobowościach ma wziąć udział w eksperymencie zorganizowanym przez sławnego i kontrowersyjnego psychiatrę. Uczestnicy projektu zdają się nie pamiętać jak i dlaczego znaleźli się w ośrodku kliniki Z. Freuda, ale czy na pewno?

Pisarka niemal do końca trzyma karty przy orderach, nie wyjawiając na czym naprawdę polega rzeczony eksperyment. Czy to dobra taktyka? W moim przypadku chyba nie do końca się sprawdziła, bo pragnienie rozwiązania zagadki związanej z tajemniczą grą prowadzoną przez doktora Stone’a z bohaterami zastąpiła irytacja płynąca z faktu, że nie wiem co tak naprawdę się dzieje i dlaczego. Jaki jest cel okrutnej rozgrywki, a może Stone to szaleniec będący odpowiednikiem Jigsawa z „Piły”?  Odpowiedź uzyskałam dopiero w zaskakującym finale, w którym okazało się również, że tak naprawdę to nie Emily jest najważniejszą postacią w tej powieści.

Mam ogromną nadzieję, że Dominika Rosik będzie pracowała nad swoim warsztatem pisarskim, by dostarczyć czytelnikom dynamiczną kontynuację „Projektu Królowa”. Widzę w tej pisarce ogromny potencjał, a kontynuacja historii Matthew i Alexandra może stać się genialnym thrillerem, jeśli tylko autorka dobrze przemyśli fabułę kontynuacji i nie będzie próbowała na siłę wydłużać historii.