Cykl: Arséne Lupin (tom 1)
Seria wydawnicza: Klasyka Kryminału (tom 1)
Wydawnictwo: Elipsa
Liczba stron: 208
Rok wydania: 2009
Maurice Leblanc w 1905 roku opublikował pierwszą historię opowiadającą o
przygodach Arsene’a Lupina. Trafił w dziesiątkę. Arsene bardzo szybko
stał się jednym z najpopularniejszych fikcyjnych bohaterów literackich.
Ten dżentelmen włamywacz o zdolnościach detektywistycznych mistrzowsko
kradnie i mistrzowsko uwodzi. Nie ma kobiety, która potrafiłaby mu się
oprzeć. Nie ma szyfru do sejfu, którego by nie złamał. Okrada złych,
nieuczciwych, bogatych, a broni słabych i pokrzywdzonych - karząca dłoń
sprawiedliwości w jedwabnych rękawiczkach. Oto on - doskonałe połączenie
przeciwieństw: patriota, gdy jego kraj znajdzie się w potrzebie. Na co
dzień anarchista, który kpi z policji i żyje jak arystokrata. Umysł
bystry i niezależny. Arsene Lupin znów powraca! Oto pierwszy z
dwudziestu trzech tomów opowieści Maurice'a Leblanca!
Anglicy mają Sherlocka Holmesa – genialnego detektywa,
mistrza dedukcji. Francuzi mogą się pochwalić nie mniej przebiegłym i
inteligentnym Arsénem Lupin – dżentelmenem włamywaczem, który potrafi rozwiązać
kryminalną zagadkę równie sprawnie jak stojący po drugiej stronie barykady
angielski detektyw.
W roku 1905 Maurice Leblanc opublikował w magazynie Je
sais tout nowelkę, w której po
raz pierwszy ukazała się postać niezwykłego dżentelmena włamywacza, Arséne’a
Lupin. Dwa lata później ukazała się książka Arsène Lupin
gentleman-cambrioleur (Arséne Lupin, dżentelmen włamywacz), zbiór
dziewięciu nowel przedstawiających niezwykłe przygody wszechstronnego
przestępcy-kameleona. Na przestrzeni ponad 30 lat Leblanc opublikował
kilkadziesiąt tomów przygód włamywacza, który z czasem dołączył do stałego
panteonu sław kultury popularnej.
Postać Arséne’a jest niewątpliwie ciekawa. To wszechstronnie
wykształcony złodziej, który posiadł niezwykłą umiejętność kamuflażu, człowiek
tysiąca twarzy. Bohatera cechuje wysoki poziom inteligencji i sprawności
fizycznej, do tego może pochwalić się
sporą dawką miłości własnej. Tytuł dżentelmena zobowiązuje, więc Lupin w niczym
nie przypomina zwykłych rzezimieszków. Zbrodniom bohatera nie brak finezji i polotu,
a on sam może poszczycić się sporą dawką fantazji.
Kradnie wyłącznie cenne, z góry upatrzone przedmioty; jest
dżentelmenem, więc nie omieszka zapowiedzieć swej wizyty i zamiarów w liściku;
o swych niezwykłych dokonaniach informuje na łamach prasy; jest szarmancki w
stosunku do kobiet, a dla jednej z nich jest gotów nawet oddać cenny łup;
potrafi dokonać niemożliwego – ucieknie z pilnie strzeżonego więzienia i dokona
kradzieży w zamku, którego bramy są zamknięte na siedem spustów; jest tak
przebiegły, że potrafi ukraść niepostrzeżenie zegarek sławnemu angielskiemu
detektywowi Herlockowi Sholmsowi. Arséne Lupin jest ujmującym, zabawnym
bohaterem, któremu bardzo łatwo przebaczyć niechlubną profesję.
Dla kogo są skierowane powieści o dżentelmenie włamywaczu?
Myślę, że każdy czytelnik lubiący klasyczne kryminały będzie czerpał
przyjemność z lektury powieści „Arséne Lupin, dżentelmen włamywacz”. Utwór
zawiera w sobie elementy, które mogą być znane czytelnikowi choćby z prozy Arthura
Connana Doyla czy Agathy Christie. W utworze Leblanca mamy do czynienia z
wybitną jednostką, mistrzem w swym fachu. Przygody bohatera relacjonuje nam
głównie najbliższy przyjaciel Arséne’a. Niezwykły włamywacz nie tylko kradnie,
rozwiązuje również kryminalne zagadki, zdarza mu się również dać nauczkę
pospolitym przestępcom i gogusiom. Cechy dżentelmena przeważają nad cechami
przestępcy, dlatego możliwe staje się mocne oddzielenie tytułowego bohatera od
typowych przedstawicieli przestępczego półświatka. Maurice Leblanc wykreował zaiste nieprzeciętną postać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz