„Book of Night” to najnowsza powieść spod pióra Holly Black – pisarki, która rozgłos zyskała dzięki porywającej serii YA fantasy „Okrutny książę”. Sięgając po „Księgę nocy”, oczekiwałam równie niesamowitej, przepełnionej napięciem i zwrotami akcji historii. Czy ta opowieść ujęła mnie równie mocno, co seria o Jude i Cardanie?
Niestety, nie.
Ze smutkiem muszę stwierdzić, że historia Charlie Hall – dwudziestoośmioletniej barmanki, a zarazem wybitnie utalentowanej i sprytnej oszustki oraz złodziejki – diabelnie mnie nudziła. Ten tytuł miał ogromny potencjał, jednak fabularne dłużyzny skutecznie go zabiły. Powiem szczerze, męczyłam tę powieść, choć niewątpliwie zawierała ona elementy, które mi się podobały.
Akcja utworu krąży wokół tytułowej księgi nocy – niezwykłego artefaktu, zawierającego ponoć jedną z największych tajemnic magii cieni, który został skradziony Lionelowi Saltowi. Salt to bogaty i wpływowy gloamista (człowiekiem z ożywionym cieniem). Mężczyzna od lat wykorzystuje swoją pozycję społeczną, by bezkarnie prowadzić szemrane interesy w czarodziejskim półświatku.
Główna bohaterka, która w młodości miała nieprzyjemność poznać Salta, postanawia odszukać Liber Noctem, by zgrać mu na nosie. Przepełniona chęcią zemsty Charlie nieświadomie wkracza w sam środek pełnej pułapek rozgrywki pomiędzy bardzo niebezpiecznymi ludźmi i mrocznymi cieniami…
Holly Black miała ciekawy pomysł na fabułę. Zaintrygowała mnie obecny w książce wątek żywych cieni, który od razu skojarzył mi się z czytaną przeze mnie w dzieciństwie baśnią Hansa Christiana Andersena – jak się okazało dobrze wyczułam inspirację, ponieważ w fabule autorka rzeczywiście nawiązuje do utworu Duńczyka. Baśń o cieniu autorstwa Andersena zostaje wykorzystana w powieściowym uniwersum jako swoistego rodzaju utwór semihistoryczny, mówiący o bardzo tajemniczej dziedzinie magii cieni. Jestem fanką retellingów oraz powieści inspirowanych klasyką, więc nawiązanie do dzieła słynnego baśniopisarza jest dla mnie jednym z atutów „Księgi nocy”.
Świat przedstawiony w powieści jest bardzo tajemniczy, przepełniony niedomówieniami. Pisarka nie ujawnia ani bohaterom, ani czytelnikom zbyt wiele o obecnej w uniwersum magii. Z jednej strony ten zabieg ma swoje uzasadnienie, ponieważ gloamiści są bardzo skrytą grupą społeczną, która z chorobliwą zazdrością strzeże sekretów cieni, więc bohaterowie, którzy nie są z nią związani, nie mają prawa znać tajników i praw rządzących ich mocą. Z drugiej strony takie niedomówienia mnie irytowały.
„Księga nocy” to utwór utrzymany w stylu powieści detektywistycznej, w której główna bohaterka narzuca sobie misję odnalezienia zaginionego przedmiotu, a następnie zostaje wplątana w poważniejszą aferę. Fragmenty teraźniejszości, w której Charlie prowadzi swoje poszukiwania są przeplatane z fragmentami jej skomplikowanej przeszłości, w której pojawiła się mroczna postać Salta. W książce oprócz wątku detektywistycznego, obecny jest też drugoplanowy wątek romantyczny, który ma bardzo ciekawy finał (choć był on jedynie niewielkim dodatkiem do fabuły, to bardzo podobało mi się, jak powrócił on w zakończeniu powieści).
Najnowsza książka Holly Black nie jest zła, jednak do mnie ta historia nie trafia – mówiąc kolokwialnie, nie zaiskrzyło między nami. W literaturze szukam przede wszystkim emocji i rozrywki, poszukuję porywających fabuł, które sprawią, ze zapomnę o otaczającym mnie świecie – brakowało mi tego podczas lektury „Księgi nocy”. Czytałam tę powieść bardzo długo, ponieważ nie mogłam wciągnąć się w historię Charlie, często odkładałam ją po przeczytaniu zaledwie kilku stron. Większe emocje wywarł we mnie tak naprawdę dopiero finał opowieści, który - co ciekawe - jak najbardziej zachęcił mnie do sięgnięcia po kolejną część przygód barmanki oszustki i jej bliskich.
Na koniec jeszcze kilka słów o bardzo ważnym dla mnie aspekcie „Księgi nocy”. Charlie Hall to bohaterka, która reprezentuje postaci kobiece plus size, których nie ma zbyt wiele w literaturze fantasy - szalenie cieszę się, że znalazłam w powieści bohaterkę, z która mogłabym się utożsamić.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz