Gatunek: thriller psychologiczny
Motywy: zabójstwo dziecka, kara śmierci, podróż.
Historia przedstawiona w książce to
opowieść o Susan Lentigo – kobiecie, której życie zawaliło się dwadzieścia lat temu, kiedy jej ukochana córka została brutalnie zamordowana. Mimo upływu
lat, nigdy nie pogodziła się ona ze stratą jedynego dziecka, zbrodnia na zawsze
ją naznaczyła, uniemożliwiając ułożenie sobie szczęśliwego życia. Wydaje się,
że jedynymi uczuciami, na które przez lata pozwalała sobie bohaterka były
smutek i starannie pielęgnowana nienawiść do człowieka, który odebrał jej
siedmioletnią Amy.
Kiedy po dwudziestu latach od ogłoszenia wyroku, morderca ma zostać stracony w zakładzie karnym w Dakocie Północnej, Susan wyrusza w długą i pełną przeciwności losu podróż, by ostatni raz spojrzeć potworowi w oczy i spróbować nakłonić go do wyznania ostatniego, nigdy nie wyjaśnionego wątku śledztwa. W trakcie drogi bohaterka pogrąża się we wspomnieniach, odtwarzając tragiczne wydarzenia z przeszłości.
Susan zaczyna dostrzegać rysy w śledztwie, co sprawia, że rodzą się w niej wątpliwości dotyczące winy zamkniętego w więzieniu człowieka. Czy rzeczywiście popełniono błąd, a może to umysł Susan robi jej psikusy, nie mogąc pogodzić się z tym, że będzie ponosiła odpowiedzialność za stracenie mordercy, ponieważ to ona dwadzieścia lat wcześniej apelowała w sądzie o wyznaczenie skazanemu najsurowszej kary?
„Życzę mu śmierci” to naznaczona bólem historia, w której teraźniejszość przeplata się z trudnymi wspomnieniami matki, która straciła dziecko. To opowieść o dochodzeniu do prawdy, a także symboliczna historia drogi ku oczyszczeniu. Susan wyrusza w podróż, by zmierzyć się z demonami przeszłości, by doświadczyć aktu ostatecznego zadośćuczynienia za popełnioną zbrodnię, ale nie tylko. Podczas długiej trasy do Dakoty Północnej bohaterka odbywa swoistego rodzaju pokutę za to, że nie udało jej się uchronić córki. Podróż, ponowne zanurzenie się we wspomnieniach, a wreszcie konfrontacja z zabójcą pozwalają Susan osiągnąć spokój dzięki poczuciu, że zrobiła wszystko, by wywiązać się z ostatniego zadania matki – znaleźć sprawiedliwość dla swojego dziecka.
Powieść Matta Wittena to utwór,
który łączy w sobie elementy detektywistyczne z psychologicznymi. Historia
porusza i do końca trzyma w niepewności, każąc czytelnikowi zastanawiać się,
jak wygląda prawda dotycząca morderstwa Amy Lentigo. Z przejęciem śledziłam
drogę, którą przebyła Susan, by dostać się do Dakoty Północnej oraz poczynione
w jej trakcie ustalenia. Aż do finału nie wiedziałam, jak potoczy się ta
opowieść. Czy bohaterce uda się odkryć ostatnią tajemnicę związaną z
morderstwem jej dziecka, czy też jej wątpliwości są tylko wytworem
niespokojnego i pogrążonego w ogromnym bólu umysłu? Gdzie leży prawda? Te
pytania towarzyszyły mi aż do zakończenia historii.
Dla fanów thrillerów psychologicznych ta powieść będzie doskonałym, czytelniczym wyborem.
Dobrze, że trzyma do końca w niepewności.
OdpowiedzUsuń